تبیین عملکرد مراقبتی در سرای سالمندان: یک مطالعه ی کیفی

هدف: افزایش جمعیت سالمندان در سال های اخیر باعث شده تا میزان بیماری‎های مزمن و در نتیجه نیاز به مراقبت در آن ها افزایش چشمگیری پیدا کند. از آنجایی که به دلایل مختلف تعدادی از سالمندان نیاز دارند تا برای مراقبت به سرای سالمندان منتقل شوند، شناسایی عملکرد مراقبتی این مراکز الزامی است و پژوهش حاضر با این هدف انجام گرفته است. روش بررسی: در این پژوهش که به صورت کیفی انجام شد، 23 مصاحبه نیمه ساختارمند (14سالمند و 7 مراقب و 2 مدیر) در سه سرای سالمندان در شهر اصفهان به عمل آمد. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای سنتی انجام شد که جهت تعیین مفاهیم اصلی، مصاحبه ها به دقت بررسی و کدگذاری اولیه شد. این کدها چندین بار مورد بازبینی و ارزیابی و طبقه بندی قرار گرفت تا به اشباع اطلاعات منجر شد و در نهایت زیر طبقات و طبقات اصلی بدست آمد. آنالیز داده ها به طور مداوم و هم زمان با جمع آوری داده ها انجام شد. یافته ها: پس از کدگذاری اولیه، تعداد 595 کد اولیه استخراج شد که در نهایت تعداد 9 زیرطبقه و 2 طبقه ی اصلی با عناوین مراقبتهای در دسترس و رفع تکلیف حاصل شد. نتیجه گیری: مراقبت های ارائه شده بیشتر براساس اقدامات روتین و با توجه به جنبه های جسمی و رفع نیازهای آنی سالمندان بود، اگرچه به جنبه های روانی نیز پرداخته می شد. یافته های این مطالعه برای مدیران و برنامه ریزان مراقبتی در سرای سالمندان به عنوان راهنما جهت در نظر داشتن نیازهای جسمانی و روانی سالمندان کارایی دارد; همچنین بر نیاز به آموزش های بالینی جهت پرسنل و تدوین پروتکل های درمانی و نظارتی نیز تأکید می کند.